Udany projekt billboardu widziany w przestrzeni miejskiej przynosi sporo satysfakcji, zgadza się? Jak się jednak okazuje, wielu grafików nie wie, jak prawidłowo przygotować plik wielkoformatowy do druku. Popełniają błąd, który potrafi zepsuć nawet najlepszą grafikę.

Przygotowanie pliku do druku pod wielki format nie jest trudne. Z pewnością nie wymaga takiego planowania jak przy składanych ulotkach. Jednak w trakcie pracy, poza formatem, trzeba uważać na jeden kluczowy dla efektu parametr.

Chodzi o rozdzielczość grafiki, która trafia do drukarni. Jeśli pracujesz na rastrach, to oczywiście chodzi o gęstość pikseli na cal nadaną dla całego dokumentu. Jeśli natomiast wykorzystujesz w swoim projekcie pojedyncze zdjęcia, a całość składasz w programie do grafiki wektorowej (np. Adobe Illustrator, Indesign, Corel), będziemy mówić o rozdzielczości konkretnych bitmap.

Przy grafice wektorowej ten problem nie istnieje, ale to na pewno wiesz.

Co może być trudnego w wybraniu właściwej rozdzielczości dla projektu wielkoformatowego? Na pierwszy rzut oka nic, wystarczy posłużyć się tabelą, którą z łatwością znajdziesz na stronie każdej drukarni realizującej takie zamówienia. Na przykład takiej:

Wszystko jasne? Problem pojawia się, kiedy musisz przygotować pliki w skali, czyli mniejsze

Dlaczego „musisz”? Czasami z przyczyn technicznych. Taki Adobe Illustrator jeszcze niedawno miał ograniczenia co do maksymalnego formatu dokumentu. Do tej pory natomiast dokument, który ma 600 cm szerokości, Adobe Reader przytnie i dodatkowo wyświetli Ci taki komunikat:

Oczywiście istnieje też szansa, że w drukarni taki plik zostanie odrzucony.

Załóżmy, że projektujesz billboard w standardowym formacie 600 × 300 cm z rozdzielczością 60 DPI, co teraz? Z pomocą przychodzi Ci skalowanie, czyli proporcjonalne zmniejszenie obszaru grafiki. Drukarnia, która taki plik otrzyma wie, że musi Twoją grafikę powiększyć o określoną ilość razy (dobrze jest to zaznaczyć w nazwie pliku).

Niestety wiele osób popełnia poważny błąd przy przeliczaniu rozdzielczości druku wielkoformatowego, kiedy zmniejsza plik.

Skoro wspomniałam już o billboardzie 600 × 300 cm, wyjaśnię Ci na nim, w jaki sposób możesz go przygotować w skali 1 do 10. To banalnie proste.

W skali 1 do 10 zarówno wysokość jak i szerokość będzie 10 razy mniejsza, czyli będzie to plik 60 × 30 cm. Nic prostszego. Co z rozdzielczością?

POWSTRZYMAJ swój instynkt i pomyśl

Wszyscy wiemy, że odpowiednią rozdzielczością dla formatu 60 x 30 cm jest 300 pikseli na cal. Ale musisz pamiętać, że Twoja praca zostanie powiększona 10 razy. A to oznacza, że po wydrukowaniu zostanie z marnymi 30 pikselami na cal. Słabiutko!

Jaka powinna być prawidłowa rozdzielczość? Prosta matematyka:

Zatem, jeśli w skali 1 do 1 nasz billboard miałby mieć 60 pikseli na cal, to w skali 1 do 10 ma mieć 60 * 10, czyli 600!

Kolejny przykład, standardowy billboard o wymiarach 504 × 238 cm w skali 1 do 1 będzie miał rozdzielczość 72 piksele na cal.

Dla skali 1 do 10 zmniejszamy go, czyli otrzymujemy obszar 50,4 × 23,8 cm i oczywiście zwiększamy rozdzielczość 10 razy, czyli plik ustawiamy na 720 pikseli na cal.

Zróbmy jeszcze billboard 600 × 300 cm w skali 1 do 2. Obszar roboczy zmniejsz 2 razy, czyli na 300 × 150 cm a rozdzielczość powiększ o taką samą wartość (60 * 2) i wychodzi 120 pikseli na cal.

Skalować możesz dowolnie, byle proporcjonalnie i z dbałością o właściwą rozdzielczość

Pamiętaj, że projektując do druku musimy zawsze mieć na uwadze docelowy format. Projekty wielkoformatowe zazwyczaj oglądane są z dystansu, ale kiepskiej jakości bitmapę będzie widać. Dlatego przygotowanie plików do druku zaczyna się już na etapie ustalenia formatu docelowego. Nie licz na to, że potem coś „rozciągniesz” albo „dorobisz”, to krótka droga do fakapu.