Przez długi czas pracowałam bez wzorników Pantone, ale ich brak zawsze gdzieś mi ciążył. Z jednej strony nie drukuję aż tak często, by natychmiastowy zakup miał dla mnie sens, z drugiej – świadomość, że nie mam narzędzia pozwalającego precyzyjnie kontrolować kolor, budziła dyskomfort.

Czym właściwie są wzorniki?

Wzorniki Pantone to zestawy fizycznych próbek kolorów, opartych na systemie standaryzacji barw opracowanym przez firmę Pantone. Każdy kolor ma przypisany numer i określoną recepturę, co pozwala na jego powtarzalne odwzorowanie – niezależnie od miejsca druku.

Kolory w wzornikach drukowane są przy użyciu specjalnych mieszanek farb, a nie klasycznego druku CMYK, dzięki czemu możliwe jest uzyskanie odcieni niedostępnych w standardowych technikach. Niektóre zestawy, takie jak Color Bridge, prezentują dodatkowo obok siebie kolor Pantone i jego przybliżony odpowiednik w CMYK – to bardzo przydatne przy planowaniu druku lub projektowaniu materiałów, które mają być spójne w różnych mediach.

Wzorniki drukowane są na różnych typach papieru – powlekanym i niepowlekanym – ponieważ to, jak barwa wygląda w druku, w dużej mierze zależy od podłoża. Fizyczne porównanie tych wariantów daje projektantom realne odniesienie, które znacznie ułatwia podejmowanie decyzji.

Wzorniki Pantone w identyfikacji wizualnej

Tworzenie identyfikacji wizualnej to nie tylko estetyka – to przede wszystkim decyzje strategiczne, również w kontekście koloru. Ekran nie daje pełnego obrazu – kolory zmieniają się w zależności od urządzenia, kalibracji, światła. Dlatego wzorniki są nieocenione. Pozwalają nie tylko zobaczyć rzeczywisty kolor na papierze, ale też zweryfikować, czy wybrane barwy sprawdzą się w druku i w przestrzeni cyfrowej.

Dzięki wzornikowi Color Bridge mogę na przykład porównać kolor Pantone z jego odpowiednikiem CMYK i ocenić, czy dana barwa będzie wyglądać dobrze także w druku czterokolorowym. To bardzo ważne przy budowaniu brandów, które muszą działać spójnie w każdej technice druku. Czasem wystarczy minimalna korekta odcienia, by uniknąć rozczarowań.

Zdarza się też, że zaczynam pracę w modelu RGB – na przykład tworząc identyfikację z myślą o mediach cyfrowych. Wtedy kolejność jest odwrotna: najpierw wybieram kolory na ekranie, a potem szukam ich odpowiedników w Pantone i CMYK, weryfikując je w fizycznym wzorniku. Jeśli trzeba, na koniec delikatnie dopasowuję RGB do realnych odcieni z druku, żeby wszystko się zgadzało. W Color Bridge znajdują się nie tylko próbki z przeznaczeniem pod wydruk, ale też wartości HEX, które mogę wykorzystać dla pełnej zgodności w sieci.

W projektach do druku

Druk to zawsze trochę niepewności – różne papiery, farby, maszyny, warunki w drukarni. Wzorniki pozwalają mi ograniczyć ryzyko i przygotować się na te zmienne. Dzięki nim mogę już na etapie projektowania ocenić, jak dany kolor będzie się zachowywał na papierze.

Korzystanie z wzorników pozwala mi zrezygnować z wielu próbnych wydruków – szczególnie w mniejszych projektach, gdzie proofy są często nieopłacalne. Choć oczywiście nie dają one stuprocentowej gwarancji efektu końcowego, pozwalają trafniej przewidzieć rezultat. To ogromna oszczędność czasu, a także większy komfort pracy – zarówno dla mnie, jak i dla klientów czy drukarni, zwłaszcza gdy działamy zdalnie.

Pantone często stanowi też punkt odniesienia w pracy z materiałami: tkaninami, papierami barwionymi w masie, gadżetami reklamowymi. Jeśli znam kolor marki w systemie Pantone, mogę porównać go z fizycznym produktem i wybrać rozwiązanie, które najlepiej się z nim zgrywa.

Pantone i Adobe – idealne połączenie

Fizyczne wzorniki to jedno, ale w codziennej pracy większość z nas korzysta też z Adobe Creative Cloud – w kontekście kolorów i druku przede wszystkim z Illustratora i InDesigna. Właśnie tam przydatna okazuje się wtyczka Pantone Connect, która integruje system kolorów Pantone bezpośrednio z programami Adobe.

Pantone Connect pozwala na szybkie wyszukiwanie kolorów, tworzenie palet, konwertowanie między modelami (Pantone – CMYK – RGB – HEX), a także na podgląd dopasowania kolorów w różnych kontekstach. W InDesignie świetnie sprawdza się przy przygotowywaniu publikacji do druku – zamiast ręcznie wpisywać wartości kolorów, można jednym kliknięciem dodać wybrany kolor z biblioteki do palety dokumentu. W praktyce oznacza to mniej błędów, większą spójność i szybszą pracę.

Wtyczka w podstawowej wersji jest darmowa, ale pełen dostęp do funkcji – takich jak eksport palet, precyzyjne porównania czy integracja z dokumentami – wymaga wykupienia licencji bezpośrednio u Pantone.

Mój wybór – Pantone Color Bridge i Formula Guide

Decydując się na zakup wzorników, wiedziałam, że nie potrzebuję pełnego pakietu – zależało mi raczej na rozwiązaniu dopasowanym do mojej codziennej pracy. Wybór padł na dwa zestawy: Pantone Color Bridge i Pantone Formula Guide.

Color Bridge daje mi możliwość porównania kolorów Pantone z ich odpowiednikami CMYK, a także dostęp do kodów RGB i HEX. Dzięki temu mogę budować spójne systemy kolorystyczne, które dobrze działają niezależnie od medium.

Formula Guide to klasyczny, szeroki zestaw kolorów Pantone, drukowany farbami spotowymi. Pomaga nie tylko w planowaniu druku, ale też w eksplorowaniu nowych kombinacji kolorystycznych. Dla mnie to źródło inspiracji i drogowskaz – zarówno w projektowaniu logo, jak i budowaniu całych systemów wizualnych.

Na koniec

Z perspektywy czasu wiem, że była to bardzo dobra decyzja. Wzorniki nie tylko ułatwiają mi pracę, ale też zwiększają jej jakość i przewidywalność. To narzędzie, które wspiera mnie w podejmowaniu decyzji projektowych, skraca czas konsultacji i daje większą pewność – klientom, drukarniom i mnie samej.

Jeśli zastanawiasz się nad ich zakupem, warto dobrze przemyśleć, czego naprawdę potrzebujesz – nie zawsze trzeba inwestować w pełne pakiety, by zauważyć realną różnicę. 

Moje wzorniki dostałam w ramach współpracy od Graficzne.pl Adobe Gold Reseller, a konkretny zestaw wybrałam wspólnie z Bogdanem, który pomógł mi dopasować narzędzia do moich potrzeb. Jeśli również myślisz o zakupie – mogę z czystym sumieniem polecić kontakt z nimi.